Veilig zakendoen met Rusland

10 principes die u helpen uw handelsrelatie succesvol te maken

Op de uitgebreide sancties na zijn voor leveringen aan Rusland doorgaans niet meer voorbereiding en juridische beoordelingen nodig dan voor leveringen aan andere landen, wat alvast goed nieuws is. De juridische grondregels die u bij Russische afnemers in acht moet nemen komen grotendeels overeen met de voorschriften die gelden in uw eigen rechtsgebied en voor leveringen aan andere afnemers. De Russische wetgeving vertoont echter een aantal bijzonderheden en specifieke praktijkgebonden aspecten waar een leverancier rekening mee moet houden wanneer
hij een levering aan een afnemer in Rusland plant. Hieronder staan 10 principes waarvan wij geloven dat ze eenvoudig na
te leven zijn en die u bovendien kunnen helpen een duurzame en succesvolle handelsrelatie tot stand te brengen.

Atradius bedankt het internationale advocatenkantoor DLA Piper voor de hulp bij het opstellen van dit rapport.

01 Kies het rechtsstelsel waarbij u zich goed voelt

In grensoverschrijdende relaties tussen Russische en buitenlandse bedrijven mogen de partijen kiezen door welk rechtsstelsel hun handelsrelatie beheerst wordt. Sommige dwingende bepalingen van het Russisch recht kunnen van toepassing zijn op de leveringsovereenkomst, ook al wordt die beheerst door een buitenlands recht. Het overgrote deel van de contractvoorwaarden kunnen partijen echter zonder enige beperking op elkaar afstemmen, daar heel weinig dwingende voorschriften toepasbaar zijn op leveringsovereenkomsten.

Het is gebruikelijk dat een buitenlandse leverancier in Rusland levert op basis van overeenkomsten die worden beheerst door het recht van zijn eigen rechtsgebied. In de praktijk worden een aantal rechtsstelsels het meest gebruikt, met name die van Duitsland, Engeland, Frankrijk en Zwitserland. Het Russisch recht wordt ook gebruikt, maar in grensoverschrijdende relaties kiezen de partijen meestal voor een buitenlands rechtsstelsel.

Buitenlandse leveranciers die een Russische entiteit hebben opgericht en via die entiteit aan Russische afnemers leveren, moeten hun lokale handelsrelaties verplicht laten beheersen door het Russisch recht. Overeenkomsten die vallen onder het Weens Koopverdrag worden zelden gebruikt.

Als vuistregel geldt dat beide partijen er goed aan doen het rechtssysteem te kiezen waar ze zich allebei goed bij voelen en waarvan de rechtsregels bij geschil eenvoudig toepasbaar zijn in een arbitrageprocedure. Met andere woorden, het moet een rechtsstelsel zijn waarvoor een gevestigde rechtspraktijk bestaat en dat beide partijen de mogelijkheid biedt ervaren arbiters aan te stellen.

 

02 Zorg dat de basisgegevens juist zijn

Bij grensoverschrijdende verkopen is het gebruikelijk dat buitenlandse en Russische partners vooraf schriftelijke leveringsovereenkomsten sluiten waarin alle details over hun handelsrelatie vermeld staan. Toch komt het soms voor dat leveringsovereenkomsten worden ondertekend waarvan de contracterende partijen de nakoming nauwelijks kunnen afdwingen vanwege fundamentele onvolkomenheden. Zo komt het in Rusland bijvoorbeeld wel vaker voor dat meerdere juridische entiteiten één en dezelfde firmanaam gebruiken. Daarom is het van essentieel belang om firmanaam, rechtsvorm en adres volledig te vermelden om duidelijk de verschillende partijen te identificeren die de  overeenkomst aangaan. Verder moet elke leveringsovereenkomst voldoende informatie bevatten, niet alleen technische productgegevens, bestelhoeveelheid, productkwaliteit, inkooprijs en betalingsvoorwaarden, maar ook specifieke leveringsvoorwaarden en -tijden, bijvoorbeeld door INCOTERMEN of iets anders te gebruiken.

 

Kerncijfers Rusland

Bbp (2014): $1,860

Bbp-groei (2015 naar schatting): -4.1%

Export jaarlijkse groei (2015 naar schatting): -5.3%

Import jaarlijkse groei (2014 naar schatting): -13.7%

Sectoren: Sommige van ‘s werelds grootste en technologisch meest geavanceerde mijnbouwbedrijven en producenten van steenkool, olie, gas, chemie en metaal; machinebouw; defensie-industrie waaronder radar, raketproductie, scheepsbouw; weg- en spoorvervoermateriaal; communicatieapparatuur; landbouwmachines, bouwmaterieel; apparatuur voor de productie en transmissie van elektriciteit; medische en wetenschappelijke instrumenten; duurzame consumptiegoederen en textiel

Bron: IHS

 

03 Eenvoud is troef

De afgelopen twee decennia is er onder bepaalde Russische distributeurs een tendens ontstaan om complexe invoerconstructies te gebruiken voor leveringen aan Rusland, vaak met offshore-entiteiten als doorverkopers, zodat producten geleverd werden aan magazijnen buiten Rusland en daarna ingevoerd werden met een afzonderlijke transactie tussen de doorverkoper en de Russische invoerder. Met zulke constructies konden distributeurs spelen met de taxatie van de geïmporteerde goederen en winsten uit Rusland via offshore-entiteiten laten terugvloeien. Geleidelijk aan is deze tendens verschoven naar meer wettelijke invoerpraktijken. Toch blijven zulke indirecte leveringsconstructies in bepaalde sectoren meer regel dan uitzondering.

Er zijn misschien gegronde redenen om indirect te leveren via niet-Russische entiteiten, maar de meeste van die structuren zijn illegaal als ze gepaard gaan met het ontlopen van douanerechten of invoerbelastingen of bedoeld zijn om winsten uit Rusland illegaal te laten terugvloeien.

Daarom hebben de Russische autoriteiten de controles op zulke indirecte invoerconstructies de laatste tijd aangescherpt. De Russische douane- en vervolgingsautoriteiten hebben al verschillende onderzoeken ingesteld, die vaak leiden tot confiscatie van de geïmporteerde goederen, waarvoor de invoerende entiteit vervolgens weigert te betalen. Indirecte invoerconstructies hebben recent ook geleid tot grote belastinggeschillen.

Over het algemeen is het dus raadzaam om eenvoudige en transparante leveringsregelingen te gebruiken, waarbij de
buitenlandse leverancier rechtstreeks levert aan de Russische afnemer, die in ruil daarvoor rechtstreeks betaalt op de rekening van de leverancier. Als bij leveringsregelingen toch derden of offshore-entiteiten betrokken zijn en er indirect wordt geleverd, moet men over geldige economische motieven beschikken die als rechtvaardigingsgrond kunnen dienen als een onderzoek wordt ingesteld.

 

04 Zorg dat u betaald wordt

Om te beginnen is er geen reden om te denken dat er niet betaald zou worden, louter en alleen omdat er aan Rusland geleverd wordt. De meeste leveranciersrelaties tussen buitenlandse leveranciers en Russische afnemers verlopen al jaren met goed gevolg en volgens de afgesproken leveringsvoorwaarden. Toch heeft een leverancier er baat bij zich op dezelfde manier in te dekken als wanneer hij in zijn eigen land of in andere delen van de wereld verkoopt. Doorgaans houdt dit in dat er alleen geleverd mag worden aan een kredietwaardige entiteit die over voldoende financiële draagkracht beschikt om haar betalingsverplichtingen na te komen. Als dit niet gegarandeerd kan worden, dan moet de leverancier aanvullende financiële zekerheid eisen van een gelieerde onderneming die voldoende solvabel is of van een derde die zich borg stelt. In dit verband zijn de volgende soorten zekerheidsstelling beschikbaar voor leveringstransacties.

Welk soort zekerheidsstelling de partijen uiteindelijk overeenkomen, het is in elk geval van essentieel belang om de betalingsverplichtingen duidelijk vast te leggen in de onderliggende leveringsovereenkomst. Daarbij moeten de zekergestelde verbintenissen voldoende duidelijk geformuleerd worden. Dit is vooral van belang wanneer de leveringsovereenkomst de vorm aanneemt van een raamovereenkomst en er wordt geleverd en betaald op basis van afzonderlijke bestellingen. Over het algemeen passen Russische en buitenlandse rechtbanken wat dat betreft heel strikte normen toe. Het is alleen relevant een zekerheidsrecht te stellen als vaststaat dat men een dergelijk recht ook  daadwerkelijk kan uitwinnen door gerechtelijke actie te ondernemen.

Let er wel op dat tenuitvoerleggingsprocedures in Rusland tijdrovend en omslachtig zijn. Als de Russische klant lid is van een internationaal concern of eigendommen bezit buiten Rusland, kan het beter zijn om buiten Rusland zekerheid te verkrijgen. Zo vermijdt men een procedure tot erkenning of tenuitvoerlegging van een arbitraal vonnis in Rusland.

Als laatste maar zeker niet minst belangrijke punt: de nieuwe zekerheidsinstrumenten die hier besproken zijn, zijn nog niet getest bij of beoordeeld door een rechtbank en dus is het moeilijk te zeggen hoe die in de praktijk zullen gaan werken.

Borgstelling

Het meest gebruikte zekerheidsinstrument is een borgstelling door een ander concernonderdeel (bijvoorbeeld het  moederbedrijf of de uiteindelijke belanghebbende van de klant). Een borgstelling naar Russisch recht is echter accessoir en dus hangt de geldigheid van de borgstelling af van de geldigheid van de leveringsovereenkomst die daaraan ten grondslag ligt. Zoals gezegd is het niet ongebruikelijk dat voor leveringen complexe offshoreconstructies worden opgezet en derden betrokken zijn. Onthoud in dat geval dat elk risico verbonden aan de onderliggende leveringsovereenkomst ook gevolgen kan hebben voor de uitwinbaarheid van de borg. Opnieuw een reden om te zorgen dat de onderliggende handelsrelatie transparant is en ze de spelregels in elk opzicht naleeft.

 

Onafhankelijke garantie

In het verleden kon een garantie naar Russisch recht, een niet-accessoir zekerheidsinstrument dat niet afhankelijk is van
de onderliggende obligatie, enkel verleend worden door een bank of verzekeringsbedrijf en niet door andere  rechtspersoonlijkheid bezittende entiteiten. Daarom deden sommige partijen in de praktijk een beroep op een garantstelling naar buitenlands recht, bijvoorbeeld dat van Duitsland of Engeland. Sinds 1 juni 2015 is een niet-accessoire onafhankelijke garantie in het Russische rechtssysteem beschikbaar voor elke commerciële entiteit. De betalingsverplichting van de garant onder een onafhankelijke garantie is niet afhankelijk van de geldigheid van de onderliggende overeenkomst en de garant kan mogelijk niet rekenen op de verdediging van de schuldenaar tegen de schuldeiser.

 

Bank guarantee

In de praktijk wordt door Russische afnemers zelden een bankgarantie gesteld. Dat komt doordat de kosten om een bankgarantie te verkrijgen vaak hoog uitvallen, wat de leveringsrelatie doorgaans onaantrekkelijk maakt. Bankgaranties kunnen wel een optie zijn in situaties waarin andere zekerheidsinstrumenten niet beschikbaar zijn.

 

Verpanding van bankrekening

De Russische wetgeving staat nu het verpanden van bankrekeningen toe. Het pandrecht kan gevestigd worden op het hele saldo van de rekening of een deel ervan (door bijvoorbeeld een minimumbedrag te bepalen dat op de rekening moet staan). De eigenaar van de verpande rekening mag de rekening niet afsluiten zonder de toestemming van de pandgever en de rekening niet beheren op een manier die niet strookt met de pandovereenkomst. Om een pandrecht te vestigen op een bankrekening, moet de pandgever contact opnemen met de bank die de verpande rekening beheert en een kopie van de uitgevoerde pandovereenkomst voorleggen.

Verpanding van activa

Afhankelijk van de specifieke omstandigheden, kunnen de partijen overwegen een beroep te doen op verpanding. Om een pandrecht te vestigen op geleverde producten of andere roerende goederen die eigendom zijn van de afnemer, kan het zijn dat er heel wat administratieve formaliteiten vervuld moeten worden. Bovendien is dit pandrecht soms moeilijk afdwingbaar, bijvoorbeeld wanneer het pandgoed aan een derde is verkocht. Verpanding blijft echter een optie, gezien recente wettelijke amendementen de Russische pandregels verbeterd hebben. De zekergestelde verbintenissen kunnen nu bijvoorbeeld beschreven worden (i) door een referentie aan het onderliggende contract zonder gedetailleerde beschrijving van de zekergestelde verbintenissen; of (ii) als alle verbintenissen die de pandhouder verschuldigd is aan de pandgever, van tijd tot tijd tot een bepaald bedrag. Verpanding van roerende goederen kan daarnaast vrijwillig ingeschreven worden in een speciaal register, bijgehouden door notarissen, en de prioriteit van het pand zal bepaald worden overeenkomstig de volgorde van registratie. Tenuitvoerlegging buiten de rechtbank blijft mogelijk, maar daar zijn enkele bijzonderheden aan verbonden die nageleefd zullen worden wanneer een pandovereenkomst wordt  opgesteld.

Afhankelijk van de specifieke omstandigheden kan een moederbedrijf van de klant voorstellen een aantal aandelen te verpanden in de entiteit van de klant in plaats van een andere financiële zekerheid te stellen.

 

Hypotheek

Ook het hypothekeren van onroerend goed dat in eigendom toebehoort aan de afnemer of een derde kan aantrekkelijk zijn als zakelijke zekerheid. Om een hypotheek te vestigen moet men echter een omstandige hypotheekakte verlijden en laten inschrijven in het Russische eigendomsregister. Een hypotheeknemer zal het eigendom doorgaans ook aan een due diligence-onderzoek willen onderwerpen alvorens de hypotheek te aanvaarden. Dat maakt het voor een leveringsrelatie vaak praktisch niet haalbaar om een hypotheek af te sluiten. Bovendien zijn afnemers vaak niet bereid eigendom te hypothekeren om goederen in te kopen. Daarom wordt hypotheekstelling in de praktijk zelden gebruikt, tenzij er sprake is van uitzonderlijke omstandigheden. Dit kan het geval zijn als de te leveren goederen buitengewoon veel waard zijn, als de leverancier instemt met een termijnbetaling, of als groot materieel moet worden geleverd en geïnstalleerd in een gebouw of op een terrein dat met een hypotheek kan worden bezwaard.

 

Andere zekerheidsopties

Het Russisch recht is de laatste tijd grondig gewijzigd en voorziet nu in nieuwe concepten die vroeger niet erkend werden en waarnaar verwezen kan worden in leveringsovereenkomsten, inclusief waarborgsommen, schadeloosstellingen, representaties en escrow-overeenkomsten.

05 Denk aan de goedkeuringsvereisten op bestuursniveau

Leveringscontracten worden doorgaans ondertekend door de algemeen directeur van de Russische onderneming of door een andere persoon die daartoe bevoegd is door een volmacht. Algemeen directeuren van Russische ondernemingen zijn wettelijk bevoegd om overeenkomsten aan te gaan met derden en om de onderneming te verbinden. Na enkele recente wettelijke amendementen kan een Russische onderneming verschillende algemeen
directeuren hebben die samen of onafhankelijk handelen. Om zeker te zijn dat de algemeen directeur de bevoegdheid  heeft om te ondertekenen, is het gangbare praktijk de statuten en het aandeelhoudersbesluit op te vragen waaruit de aanstelling tot algemeen directeur blijkt. Als een overeenkomst ondertekend is door iemand anders dan de algemeen directeur, moet een kopie aangevraagd worden van de volmacht die de bevoegdheid van die persoon bevestigt.

Daarnaast zijn in specifieke omstandigheden ook goedkeuringen op bestuursniveau nodig aan Russische zijde. In wezen
moet men op twee situaties letten. Ten eerste, als de geleverde goederen veel waard zijn, moet mogelijk worden nagegaan of de leveringsovereenkomst in aanmerking komt als ‘transactie van betekenis’ voor de Russische afnemer en bijgevolg door de raad van bestuur of aandeelhouders moet worden goedgekeurd. Ten tweede, als de zekerheid wordt gesteld door een aan de afnemer gelieerde onderneming, is het Russische stelsel van de zogenaamde ‘transacties met belanghebbenden’ mogelijk van toepassing. De zekerheidgever mag dan een goedkeuring op bestuursniveau eisen waarvoor een bijzondere procedure wordt toegepast. Zonder in detail te treden van deze goedkeuringsprocedure, is het vanuit het standpunt van de leverancier van belang na te gaan of een zekerheid of garantie onder het ‘stelsel van belanghebbenden’ valt. Daarom is het van essentieel belang alle relevante informatie te verkrijgen over de rechtsverhouding of juridische band tussen de afnemer en de zekerheidgever.

 

06 Leef het mededingingsrecht na

Ongeacht het door de partijen gekozen recht is elke leveringsovereenkomst voor leveringen op Russisch grondgebied onderworpen aan dwingende mededingingsregels in Rusland. In Rusland gelden voor verticale leveringsrelaties soortgelijke regels als in de Europese Unie. Kort samengevat verbiedt Russisch mededingingsrecht contractbepalingen met betrekking tot verticale handelsrelaties die (i) de vaststelling van de wederverkoopprijs belemmeren, (ii) de afnemer beperken in zijn vermogen om goederen van een concurrent te kopen, of (iii) de mededinging in de relevante markt anderszins beperken.

Op grond van de veilige-havenbeginselen geldt een vrijstelling voor verticale overeenkomsten tussen partijen die in geen enkele afzetmarkt waar zij actief zijn een marktaandeel van 20% bezitten.

Als één van de partijen een machtspositie op de markt heeft, wat normaal gezien een marktaandeel van meer dan 50% inhoudt (of minder in geval van een collectieve machtspositie en bepaalde andere gevallen), dan gelden bijzondere regels die onder meer voorzien in een verbod op klantendiscriminatie, ongerechtvaardigd weigeren van levering, bundel- en koppelverkoop, etc.

 

07 Alleen leveren of komt er iets anders bij kijken?

In de regel is het sluiten van een leveringsovereenkomst niet onderworpen aan Russische vergunnings-, registratie- of andere administratieve goedkeuringsvoorschriften. Er kunnen echter andere voorschriften van toepassing zijn als in de overeenkomst bepaalde elementen zijn opgenomen van andere soorten overeenkomsten waarvoor dwingende rechtsregels gelden in Rusland. Daarom moet men zeker stellen dat geen van de volgende bepalingen van toepassing is:

• Als een leveringscontract kenmerken heeft van een franchiserelatie, kan dat betekenen dat de dwingende bepalingen betreffende franchiseovereenkomsten toepasbaar zijn. Zo zijn franchiseovereenkomsten meer in het bijzonder onderworpen aan een registratieplicht bij Rospatent (Ruslands Federale Bureau voor Intellectuele Eigendom). Die registratieplicht geldt niet alleen voor de overeenkomst zelf, maar ook voor eventuele wijzigingen en de ontbinding ervan. Wordt de franchiseovereenkomst niet geregistreerd, dan wordt die geacht geen rechtsgevolgen te hebben.
• Als een leveringscontract ook betrekking heeft op intellectuele eigendomsrechten (bijvoorbeeld handelsmerken en/of octrooien) die aan de afnemer worden overgedragen, kan deze overdracht een licentieovereenkomst zijn. In dat geval moet de overeenkomst geregistreerd worden bij Rospatent, om geldig en van bescherming door Russisch recht verzekerd te zijn.

 

08 Leef de sancties na en respecteer belasting- en douanevoorschriften en invoergoedkeuringen

De Europese Unie en de Verenigde Staten van Amerika hebben Rusland uitgebreide sancties opgelegd, die nageleefd moeten worden bij het zakendoen in Rusland. Deze sancties beperken de in- en uitvoer van bepaalde soorten producten en diensten; bevriezen de tegoeden van individuen en organisaties (en dat gaat van directe aandeelhouders en bestuursleden tot soms zelfs die van bedrijven die indirect een aandeel hebben in de handelspartner); en verbieden grote Russische financiële banken en andere grote entiteiten de toegang tot kapitaalmarkten.

Zoals gezegd rijzen vaak fiscale en douanekwesties, wanneer via ingewikkelde offshoreconstructies wordt geleverd en niet rechtstreeks van leverancier aan afnemer. Als algemene regel geldt dan ook dat de handelsrelatie zo eenvoudig en transparant mogelijk moet blijven. Het is ook van belang alle documentatie over de handelsrelatie bij te houden, waaronder overeenkomsten, besteldocumenten, prijslijsten en betalingsdocumenten.

Bovendien moeten leveringsregelingen om goederen vanuit het buitenland in Rusland in te voeren vaak worden getoetst, niet alleen wat btw betreft, maar ook vanuit het oogpunt van een vaste inrichting in Rusland, vooral wanneer er wordt geleverd door tussenkomst van een tussenpersoon en/of in Rusland gevestigd magazijn.

Verder moet de toepasselijke douanewetgeving, waaronder het heffingsstelsel van douanerechten en btw bij invoer, worden doorgelicht alvorens de leveringsovereenkomst te ondertekenen.

Door de recente oprichting van de Euraziatische Economische Unie tussen Rusland, Wit-Rusland, Kazachstan, Armenië en Kirgizië wordt de douanewetgeving momenteel snel gewijzigd. In de huidige fase hebben de meeste van die wijzigingen betrekking op technische reglementeringen en procedures voor producthomologatie, labelvoorschriften etc. Het is raadzaam om in de leveringsovereenkomst duidelijk te vermelden welke partij verantwoordelijk is voor de certificatie van de geleverde goederen (als die certificatie vereist is) en het verkrijgen van andere benodigde reglementaire goedkeuringen.

Bovendien is het invoeren van bepaalde categorieën van goederen in Rusland (i) verboden/beperkt, en/of (ii) onderworpen aan invoervergunningen of -goedkeuringen. De leverancier moet op de hoogte blijven van zulke verboden, beperkingen en vergunningsplichten en er moet overwogen worden om hier in de leveringsovereenkomst aandacht aan te besteden.

 

09 Bepaal vooraf waar geschillen behandeld worden

De partijen kunnen contractueel bepalen waar eventuele geschillen behandeld worden (een specifiek Russische rechtbank of een buitenlands arbitragehof). Rusland heeft maar een zeer beperkt aantal verdragen ondertekend tot wederzijdse tenuitvoerlegging van gerechtelijke beslissingen. De werkingssfeer van die verdragen strekt zich uit tot de GOS-landen en verschillende andere landen, maar in de meeste westerse landen zijn deze verdragen niet van kracht. Bijgevolg zijn beslissingen van een buitenlandse rechtbank doorgaans niet uitvoerbaar in Rusland. Omgekeerd zijn ook beslissingen van Russische rechtbanken in de regel niet vatbaar voor uitvoering tegen een buitenlandse leverancier.

Helemaal anders is het gesteld met arbitrale vonnissen, zelfs wanneer die door een buitenlands arbitragehof zijn uitgesproken. Daarom hebben de partijen er alle belang bij in elke grensoverschrijdende leveringsovereenkomst een arbitrageclausule op te nemen. Russische en buitenlandse arbitrale vonnissen worden doorgaans erkend door Russische rechtbanken, op voorwaarde dat bepaalde wezenlijke vormvoorschriften voor zo’n vonnis worden nageleefd.

 

10 Zorg dat u verzekerd bent

Net als voor leveringen aan andere landen, zijn aan leveringen in Rusland bepaalde risico’s verbonden die niet volledig uit te sluiten zijn, zelfs wanneer alle wettelijke aspecten getoetst en nageleefd worden. Daarom sluiten leveranciers gewoonlijk een kredietverzekering af voor hun leveringen aan een Russische afnemer.

Bij grensoverschrijdende leveringen aan Rusland laten leveranciers zich doorgaans buiten Rusland verzekeren, in hun eigen land. Leveringen in Rusland door een Russische leverancier aan een Russische afnemer, worden meestal verzekerd bij een Russische verzekeraar. Reden hiervoor is de vergunningsplicht die geldt voor verzekeringsactiviteiten op de Russische markt. Alleen Russische entiteiten kunnen deze vergunning krijgen. Niet-Russische verzekeraars die opereren vanuit het buitenland kunnen dat niet. Diverse internationale verzekeringsgroepen hebben echter samenwerkingsovereenkomsten gesloten met Russische verzekeringsmaatschappijen om op de Russische markt bepaalde verzekeringspolissen te verkopen die worden herverzekerd door de buitenlandse verzekeringsgroep.

Een bedrijf dat een kredietverzekering wil sluiten voor leveringen aan Rusland, moet doorgaans de onderliggende leveringsovereenkomst voorleggen en bewijzen dat voldoende zekerheid geëist is van de Russische afnemer, bijvoorbeeld via een garant- of borgstelling door de uiteindelijke moedermaatschappij van de afnemer. Risico’s voortvloeiende uit omstandigheden waarover de leverancier de controle heeft, worden normaliter niet gedekt in de polissen. Het gaat daarbij onder meer om de rechtsgeldigheid van de onderliggende leveringsovereenkomst, de geldigheid van de door de verzekerde verkregen zekerheid en de naleving van de regelgeving en goedkeuringsvereisten op bestuursniveau. Het is met andere woorden van het allergrootste belang, onder andere, de 10 principes uit dit overzicht na te leven voor elke handelstransactie met Russische afnemers. Bovendien staat of valt ook de  verzekeringsdekking met de naleving van dit soort van principes.

 

Dit overzicht is bedoeld als algemene leidraad bij het rechtskader dat van toepassing is op handelsrelaties met Russische afnemers. Het is niet de opzet van dit overzicht juridisch advies uit te brengen of een grondig onderzoek van een leveringsovereenkomst overbodig te maken.