Landenrapport Argentinië 2017

 

Politieke situatie

Staatshoofd/regeringsleider: President Mauricio Macri (sinds december 2015)
Regeringsvorm: Republiek
Bevolking: 43,6 miljoen (naar schatting)

Een hervormingsgezinde president aan de macht, maar obstakels blijven

Sinds zijn inhuldiging in december 2015 heeft President Mauricio Macri de belangrijke economische problemen aangepakt die hij van de vorige regering had geërfd (bijvoorbeeld achterstallige schulden en een sterk interventionistisch beleid), door energiesubsidies te verlagen, uitvoerbelastingen af te schaffen, kapitaal- en deviezencontroles op te heffen en de (overgewaardeerde) Argentijnse peso te laten zweven. Begin 2016 kwam Argentinië tot een akkoord met standvastige schuldeisers, waardoor het land zijn betalingsachterstand wegwerkte en weer toegang kreeg tot internationale kapitaalmarkten. Die maatregelen hebben de economische betrekkingen met het IMF, de VS en Europa verbeterd.

De regering heeft echter nog altijd geen meerderheid in de Kamer van Afgevaardigden en de Senaat, wat inhoudt dat Macri met de oppositie moet samenwerken om een parlementaire meerderheid te verkrijgen voor hervormingen. Tegelijkertijd hebben de subsidieverlaging en fiscale besparingsmaatregelen geleid tot massale protesten en een kleiner maatschappelijk draagvlak voor economische hervormingen, terwijl de tussentijdse verkiezingen van oktober 2017 eraan komen.

Economische situatie

De economie blijft wankel

Het bbp daalde in 2016 met meer dan 2%, door de eenmalige effecten van de ommekeer in het economisch beleid van president Macri, een aanhoudende recessie in Brazilië (Argentiniës belangrijkste handelspartner) en lage grondstofprijzen. De inflatie steeg in 2016 tot meer dan 35% door een drastische devaluatie van de peso met meer dan 30% na de beslissing om de peso te laten zweven en de subsidieverlagingen. Veel Argentijnse huishoudens werden zwaar getroffen door die verlagingen en door sterk gestegen consumentenprijzen.

De inflatie zal naar verwachting weer dalen in 2017 en 2018 en de economische groei zal herstellen, gesteund door betere financiële omstandigheden dankzij de hernieuwde toegang van het land tot internationale kapitaalmarkten en een gunstiger extern klimaat. Maar hoewel een waardestijging van de peso de exportgroei zou moeten stimuleren, kan deze opleving gevoelig getemperd worden door eventuele nieuwe Amerikaanse  invoerrechten en verstoringen van de globale handelsstromen.

Terwijl de Argentijnse groeivooruitzichten op middellange en lange termijn zijn verbeterd door de terugkeer naar een marktvriendelijker beleid, blijven de vooruitzichten op korte termijn verontrustend. De begrotingsconsolidatie verloopt trager dan verwacht door politieke overwegingen en maatschappelijke druk (zie hierboven), met jaarlijkse tekorten die naar verwachting boven 5% zullen blijven en een aanhoudend stijgende staatsschuld. Door de structuur van de staatsschuld (51% buitenlands gefinancierd in vreemde valuta) zijn de overheidsfinanciën gevoelig voor wisselkoers- en herfinancieringsrisico’s. Voorlopig worden die risico’s ingeperkt door de grote vraag naar Argentijnse schuld.

De Argentijnse veerkracht tegen economische schokken blijft beperkt door de aanhoudend lage officiële reserves. De liquiditeit is verbeterd door het uitgeven van internationale obligaties, maar blijft krap en onvoldoende om de behoefte aan bruto buitenlandse financiering te dekken. Daardoor blijft de peso gevoelig voor een wisselend marktsentiment. Structureel blijft de Argentijnse economie kwetsbaar door haar sterke afhankelijkheid van grondstoffen (landbouwproducten vertegenwoordigen 50% van de export), een vrij grote instroom aan portfolio-investeringen (147% van officiële reserves), zwakke instellingen, het probleem met de overheidsfinanciën en haar jarenlange achterstallige schuld. Voorlopig zullen Argentijnse bedrijven grotere liquiditeitsrisico’s blijven lopen door de grillige kredietmarkten, een onzeker politiek en economisch klimaat, onzekerheid over de mondiale capaciteit van banken om geld te lenen en een zwakke lokale munt; de peso is vatbaar voor verdere devaluaties, die meteen de schuldenlast kunnen vergroten - vooral voor bedrijven met grote schulden in vreemde valuta en inkomsten in de lokale munt.