Regionale vooruitzichten Azië 2021 en 2022

Anderhalf jaar na het begin van de Covid-19 pandemie kijkt Azië weer vooruit. Het economisch herstel is begonnen en bedrijven proberen hun activiteiten te normaliseren. Het ondernemingsklimaat is echter risicovoller dan een paar jaar geleden. De pandemie heeft blijvende littekens achtergelaten. Daarnaast vormen het mogelijk opduiken van nieuwe Covid-19 varianten en geopolitieke rivaliteit tussen landen neerwaartse risico’s voor de regio. Of ondernemingen kiezen voor optimale efficiëntie in de bedrijfsvoering of voor vermindering van kwetsbaarheden zal een aanzienlijke invloed hebben op de toekomstige handelsstromen in de regio en daarbuiten. Ook Nederlandse bedrijven zullen vaker kiezen voor minder kwetsbare toeleveringsketens en daarmee voor productie dichter bij huis. De interessante mogelijkheden die Azië biedt als afzetmarkt en als productielocatie brengen echter met zich mee dat het belang van de regio in de buitenlandse handel niet snel zal afnemen.

Een aantal van de belangrijkste punten uit het rapport:

• Een nieuwe golf van coronabesmettingen vertraagt het economisch herstel in Azië. Dit is echter slechts tijdelijk en voornamelijk het geval in landen met een lage vaccinatiegraad.

• China en Vietnam vertonen de hoogste groei in Azië sinds de uitbraak van de pandemie. De Indiase economie loopt, ondanks nu hoge groeicijfers, het risico van een groeiterugval.

• In de meeste landen draagt de stijgende export bij aan het herstel, waarbij Vietnam en China profiteren van een wereldwijde toename van de vraag naar computers en elektronica.

• Vietnam profiteert daarbij ook van de handelsoorlog tussen de VS en China, die een sterke instroom van buitenlandse directe investeringen met zich meebrengt. De handelsoorlog heeft vooralsnog niet geleid tot een significante ontkoppeling van de Amerikaanse en de Chinese economie.

• Het directe effect van verstoorde toeleveringsketens zal afnemen, maar de pandemie heeft wel gevolgen voor de groei en de internationale handel op de lange termijn. India en de Filipijnen hebben het meest te lijden van deze ‘economische littekens’, terwijl Vietnam en Taiwan de minste schade hebben opgelopen. Verschillen tussen de landen in de beheersing van Covid-19 en de omvang van de overheidssteun zijn hiervoor de belangrijkste verklarende factoren.

• Bedrijven zullen hun toeleveringsketens aanpassen als gevolg van de verstoringen die hebben geleid tot tekorten aan essentiële goederen en hogere kosten. Voor overheden is dit, samen met de handelsoorlog, een reden om minder afhankelijk te willen zijn van andere landen waar het gaat om cruciale hightech- en medische producten.
• Vrijhandelsovereenkomsten bieden enig tegenwicht aan deze ontwikkelingen. Net als het handelsbeleid in het algemeen zijn zij echter steeds meer instrumenten van geopolitieke aspiraties en minder geïnspireerd door het streven naar economische samenwerking.